December 16th, 2009
When I quit the band, over a year ago, we were on an indefinite hiatus. There was no drama or anger involved, and the other guys were very understanding. They are supportive of my doing whatever makes me happy and that goes both ways.
To put it simply, my musical interests have led me in a different direction. Upon rejoining, and throughout my time in the band, I was very excited about exploring the musical possibilities inherent in a rock band, and doing so with those people in particular. A couple of years ago, I began to feel that same excitement again, but this time it was about making a different kind of music, alone, and being my own engineer.
I really love the band and what we did. I understand and value that my work with them means a lot to many people, but I have to follow my interests. For me, art has never been something done out of a sense of duty. It is something I do because it is really fun, exciting, and interesting. Over the last 12 years, I have changed, as a person and artist, to such a degree that to do further work along the lines I did with the band would be to go against my own nature. There was no choice involved in this decision. I simply have to be what I am, and have to do what I must do.
Sending love and gratitude to you all.
Na een blogger-break van maanden voel ik weer de behoefte om het een en ander op internet te tikken. De weken zijn voorbijgevlogen, hoewel het studeren soms eeuwig voort leek te duren. Van mijn geisoleerde studie-houding heb ik de vruchten geplukt. Vorige week donderdag kon ik mijn examenuitslag op school komen halen en deze was over het algemeen bevredigend. Het was in ieder geval een prima reden om uit mijn isolatie te kruipen en te genieten. Op vakantie ben ik al geweest en heb ik mijn kansen om te feesten niet verspild. Daarna dagen bijgekomen van een voedselvergifting die de nare campylobacterie mij bezorgd had (heb me nog nooit zo beroerd gevoeld). Des te meer behoefte gaven mij deze dagen van ziekte en vermoeidheid om daarna extra bezig te zijn. Behalve er te zijn voor mijn lieve vriendin in dubbele tijden, kon er ook bijgepraat worden met kameraden en zelfs gelachen. De zon laat zijn lachende gezicht ook zien, wat het vooruitzicht op alle examenfeestjes alleen maar beter maakt! Daar gaan we van genieten met de droomtrip naar Madrid in ons hoofd. Wat zal dat een zalige week worden. Ondertussen ben ik met mijn hoofd op een roze wolk beland, wat mijn gemoed des te aangenamer zal maken voor de omgeving. Hou dit vast eef, hou dit fantastische gevoel vast.
